Kościół parafialny z lat 1909-1911. Posiada kompletne wyposażenie neoromańskie i eklektyczne z początku XX w. Historia parafii rozpoczęła się 1 listopada 1909r., kiedy to położono pod budowę kościoła pierwszy kamień węgielny. Budowę ufundowała Siostra Franciszkanka z Klasztoru Św. Maurycego w Monastyrze w Westfalii Hrabina Fiedina von Schafftgotsch z pomocą swojego brata Hrabiego Fryderyka. 8 października 1910 r. ukończono budowę wieży i wciągnięto dwa dzwony poświęcone Najświętszej Marii Pannie i Świętemu Antoniemu. W tym też roku ukończono budowę plebanii. W 1911 r. zakończono wyposażanie kościoła. Do 1945 roku kościół należał do parafii w Sobieszowie jako kuratela, ale posiadał całkowitą odrębność o czym świadczą założone księgi chrztów, małżeństw i zgonów. W 1945 roku ustanowiono Piechowice samodzielną parafią włączając okoliczne wioski Górzyniec, Michałowice (obecnie fila Parafii Jelenia Góra - Jagniątków), Pakoszów i Piastów. W 1965 roku Piechowice otrzymały prawa miejskie stając się jedną aglomeracją. Kościół jest zbudowany w stylu neoromańskim. Kamienna bazylika z podwójnym transeptem, zakończonym półkolistymi absydami i prezbiterium z absydą. Na osi kwadratowa wieża z namiotowym dachem, nad nawą dwuspadowy dach. Bogaty detal kamienny: portal uskokowy, obramienia okienne w tym triforia na wieży, fryzy arkadowe i gzymsy. W centrum ustawiono neoromański ołtarz, w oknach zamontowano witraże figuralne; ustawiono chrzcielnicę oraz zamontowano organy. Na uwagę zasługuje również drewniane wyposażenie wykonane są z czarnego dębu bawarskiego: ołtarz, ambona, ołtarze boczne, prospekt organowy, ławki, konfesjonały, stalle. Stacje drogi krzyżowej wykonane jako freski. Szklane żyrandole pochodzą z huty Schafftgotschów. Ze względu na wyjątkowość wykonania, kościół jak i całe wnętrze wpisane są do rejestru zabytków.